บทที่ 6 พระคริสตธรรมคัมภีร์ โดย วีรศักดิ์ วรฤทธิ์สกุล ทุกศาสนามีคัมภีร์ เพื่อเป็นมาตรฐานในการดำเนินชีวิตและพิธีกรรมในทางศาสนา พุทธมีพระไตรปิฎก อิสลามมีโกหร่าน (อัลกุรอ่าน) และคริสต์มีพระคริสตธรรมคัมภีร์ ซึ่งภาษาอังกฤษเรียกว่าไบเบิล (จากภาษากรีก บิบลิอะ) แปลว่า หนังสือ แต่ข้อแตกต่างคือ คริสเตียนถือว่าหนังสือเล่มนี้ผู้เขียนได้รับการดลใจจากพระเจ้าให้เขียนขึ้น พวกเขาไม่ได้เขียนขึ้นตามอำเภอใจของตนเอง ในพระคริสตธรรมคัมภีร์มีข้ออ้างว่า เป็นพระคำของพระเจ้ามากกว่า 3,000 ครั้ง “ ท่านทั้งหลายก็จงรู้ข้อนี้ก่อนคือว่า คำพยากรณ์ทุกคำที่จารึกไว้ในพระคัมภีร์แล้วพวกผู้พยากรณ์ไม่ได้คิดออกมาตามลำพังใจของตนเอง ด้วยว่าคำพยากรณ์นั้นเมื่อก่อนไม่ได้เป็นมาตามน้ำใจมนุษย์ แต่ว่ามนุษย์ได้กล่าวคำซึ่งมาจากพระเจ้า ตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงดลใจให้กล่าวนั้น ” (2 เปโตร 1.20-21) ใครเขียนพระคริสตธรรมคัมภีร์ ผู้เขียนต่าง ๆ 40 คนจากต่างอาชีพฐานะและสถานที่บอกว่า พระเจ้าดลใจ คำว่าดลใจหมายถึง การระบายลมหายใจเข้าสู่