คำอุปมา บทที่ 14

บทที่ 14

คำอุปมาเรื่องเหรียญหาย

(ลก 15.8-10)

1. พื้นฐาน

ก. เหมือนกับคำอุปมาเรื่องแกะหลงหาย

2. เนื้อเรื่อง

ก. หญิงผู้หนึ่งมีเหรียญสิบเหรียญ เหรียญบาทหนึ่งหายไปและเธอได้ค้นหาสุดความสามารถจนกระทั่งพบเหรียญนั้น

    1) คำอุปมาเป็นเรื่องราวของคนในสมัยศตวรรษแรก นี่เป็นส่วนหนึ่งที่เป็นหลักฐานพิสูจน์ว่าถูกเขียนขึ้นในเวลานั้นจริง

        ก) นี่เป็นเหรียญเงินที่พวกผู้หญิงในสมัยนั้นใช้สำหรับเป็นเครื่องประดับที่มีค่า และเป็นมรดกตกทอดมาจากแม่ถึงลูกสาว

        ข) บ้านในสมัยนั้นไม่มีหน้าต่างอย่างสมัยนี้หรือเหมือนบ้านคนไทย ดังนั้นการที่จะหาของเล็ก ๆ ในบ้านจำเป็นที่จะต้องจุดตะเกียงแม้แต่ในเวลากลางวัน

    2) เหรียญเงินบาทที่หายไปก็เหมือนกับแกะที่หลงหาย คือหมายถึง คนบาปที่หลงหาย

        ก) แต่ว่าก็ไม่เหมือนกับแกะเพราะว่ามันรู้ว่ามันหลง แต่เหรียญเป็นสิ่งที่ไม่มีความรู้สึกซึ่งเหมือนกับคนบางคนที่ไม่รู้สึกว่าตนนั้นกำลังหลงอยู่

        ข) เหรียญทุกเหรียญมีรูปของกษัตริย์กายะซา (ลก 20.24) คนบาปทุกคนก็มีรูปของพระเจ้าประทับตราอยู่ตามด้านความหมายทางจิต (ยนซ 1.26)

        ค) เหรียญที่หายไปแล้วก็ไม่มีประโยชน์ต่อเจ้าของฉันใด คนบาปที่ไม่รับใช้พระเจ้าก็ไม่มีประโยชน์ฉันนั้น แต่ถึงจะหลงอย่างไรก็ยังมีคุณค่าขนาดที่เจ้าของต้องการมันกลับมา

    3) ผู้หญิงนี้ใช้ทุกสิ่งที่มีอยู่เพื่อช่วยเหลือในการที่จะค้นหาเหรียญนั้น เช่นกันพระเจ้าต้องใช้พระคำ การทรงนำคริสเตียนที่ซื่อสัตย์และอื่น ๆ ในการที่จะนำคนบาปกลับมา

        ก. เมื่อพบแล้วจึงเชิญเหล่ามิตรสหายและเพื่อนบ้านให้มาพร้อมกันพูดกับเขาว่า “จงยินดีกับข้าพเจ้าเถิด”

    1) อีกครั้งหนึ่งที่เรามองเห็นความรักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าเมื่อคนบาปกลับมาหาพระองค์

    2) พวกทูตสวรรค์ก็ยินดี แสดงให้เห็นว่าทูตเหล่านี้มีความสนใจในความรอดของมนุษย์

        ก) ในยุคแห่งการอัศจรรย์พวกทูตสวรรค์ทำงานอย่างเปิดเผย เกี่ยวกับความรอดของมนุษย์ (กก 8.26,10.3-6) แต่พวกนี้ไม่ได้ประกาศพระกิตติคุณ (2 กธ 4.7) แต่ทุกวันนี้พวกนี้มิได้ทำเหมือนกับเมื่อเดิมอีก

        ข) แต่อย่างไรก็ตามพวกนี้ก็ยังรับใช้คนเหล่านั้นที่กำลังจะได้รับความรอด (ฮร 1.14)

        ค) แต่ดูเหมือนว่าพวกนี้รู้ถึงการเป็นไปต่างๆ ในคริสตจักร (1 กธ 11.10) และก็ยินดีเมื่อคนบาปกลับใจใหม่

3. บทเรียนที่เราเรียนจากคำอุปมา

    ก. มีสภาพของการหลงหาย (เคยอยู่แต่หลงหายได้)

    ข. พระเจ้าทรงหมั่นค้นหาผู้หลงหาย

    ค. พระองค์จะใช้ทุกวิธีการ ที่เป็นตามนํ้าพระทัยของพระองค์ใน    การนำคนบาปกลับมา

    ง. เราเองจึงควรที่จะพยายามนำคนบาปกลับมาหาพระเจ้าเพราะแม้แต่พวกทูตสวรรค์เองก็สนใจ