คำอุปมา บทที่ 2
บทที่ 2 คำอุปมาเรื่องข้าว ละมาน ( มธ 13.24-30, 36-43) พื้นฐาน เหมือนกับคำอุปมาเรื่องผู้หว่านพืช เนื้อเรื่อง ชายผู้นี้หว่านข้าวดีในนาของเรา 1) ผู้ชายนั้น คือ พระคริสต์ (37) 2) พืชดีนั้นได้แก่พลเมืองแห่งแผ่นดินของพระเจ้า (38) ก ) เปรียบเทียบกับ ลก 8.11 ที่ว่าเมล็ด คือ พระคำ ข ) ข้อแตกต่าง คือ การเจริญของเมล็ด ในเรื่องแรกเมล็ดเป็นเครื่องตัดสิน ส่วนเรื่องหลังนี้เน้นเรื่องผลผลิต ค ) นา คือ แผ่นดิน (24, 41) ที่มีอยู่ทั่วโลก 1. เป็นนาของบุตรมนุษย์ (24, 41) 2. ศัตรูบุรุกเข้ามา 3. มารเป็นผู้ครองโลกนี้ ( ยฮ 12.31) และมนุษย์โลกทั้งสิ้นทอดตัวจมอยู่ในมารร้าย ( 1 ยฮ 5.19) แต่มันก็บุกเข้ามาในแผ่นดินของพระองค์ด้วย แต่เมื่อคนทั้งหลายนอนหลับอยู่ศัตรูก็มาหว่านข้าวละมานปนกับข้าวดี 1) นอนหลับ แสดงถึงการที่ไม่ระวัง 2) มารนั้นเป็นศัตรูกับพระคริสต์ ข้าวละมานหว่านลงเพราะความอาฆาตแค้น โดยไม่ได้ผลประโยชน์อะไรตอบแทน 3) หว